Voor het speuren naar deze deeltjes en vervalproducten hebben ze detectoren ontwikkeld die uit meer componenten bestaan, en die verschillende aspecten van een gebeurtenis testen.

Elke component wordt gebruikt om de deeltjes-energie en -impuls te meten, en/of het soort deeltje te onderscheiden. Als alle componenten samenwerken bij het detecteren van een gebeurtenis kunnen uit een grote overvloed enkele individuele deeltjes worden uitgekozen voor nadere analyse.

Na elke gebeurtenis wordt de enorme hoeveelheid gegevens van de detectoren verzameld en geïnterpreteerd met computers. Zo krijgen de fysici de geëxtrapoleerde resultaten voorgeschoteld.