Rutherford redeneerde: de meeste alfa-deeltjes gingen makkelijk door de buitenste laag van een atoom, maar soms ketste er één terug tegen iets dat binnenin een atoom zat; iets dat klein was, en dicht, en positief geladen (zoals een alfa-deeltje ook is). Dit was in strijd met zijn hypothese dat atomen doordringbare balletjes waren. Maar het deed hem een nieuwe hypothese aan de hand:
Dit nieuwe model verklaarde zijn resultaten. Het was een mijlpaal in de ontwikkeling van de moderne atoomtheorie. |