Nieuwjaarsconcert in de Pieterskerk

Breukelen, Wenen - Op Nieuwjaarsmorgen werden naar goede traditie concerten gegeven in Breukelen en Wenen. In Breukelen was het Jan Pieter Karman die het orgel van de Pieterskerk bespeelde [<].

De Breukelse traditie is nog jong: voor het tweede achtereenvolgende jaar is er nu een Nieuwjaarsconcert gegeven. Tussendoor was er nog het Valentijnsconcert, februari 2004. Dit jaar komt er ook een Valentijnsconcert; let u op de berichten.

Op Nieuwjaarsmiddag speelde Jan Pieter Karman, vaste organist van de Pieterskerk, voor 60 à 70 toehoorders werken van Bach en Dandrieu. Een zeker feestelijk maar toch ook ingetogen programma. Bij de rampzalige zeebeving zou uitbundige vrolijkheid ongepast zijn. De opbrengst van de kollekte, ruim 360 euro, staat al op giro 555 van de Samenwerkende Hulporganisaties.

"Van Kerstnacht tot Driekoningen". Kerstmis ligt achter ons, maar de Kersttijd is nog lang niet voorbij. De Nieuwjaarsdag is het oktaaf van Kerstmis, de achtste Kerstdag. Dan wordt het Kindeke besneden en ontvangt het zijn naam. Pas na 40 dagen is de Kersttijd om. Dan is het 2 februari, Maria Lichtmis.

Jan Pieter opende met Bachs Nieuwjaarskoraal In dir ist Freude. Gepast vrolijk, ernstig verheugd, zoals Bach kan zijn. Eveneens uit het Orgelbüchlein waren de tien Kersttijdkoralen, overwegend korte koraaltjes van uiteenlopende stemming en sfeer, van krachtig tot kwetsbaar, van stralend tot verstild, van hemels tot aards. Wij hoorden het Kind gewikkeld worden en gewiegd, wij hoorden springen van vreugde, gestruikel in haast, het trappelen van rappe voeten, wij hoorden engelen trapsgewijs afdalen, wiekend met handen en voeten, kwetterend als een vlucht vogeltjes, wij hoorden belletjes parelen, tinkelen, klokken, wij hoorden de zon blinkend verschijnen en luisterrijk stralen, en wij hoorden melancholiek verlangen, dat al weet van Pasen.

Hierna klonk de noël Bon Joseph, écoutez moi, van Dandrieu, een tijdgenoot van Bach. Een reeks variaties op wat wij kennen als Midden in de Winternacht. Een opmerkelijk ostinato van tromgeroffel tromde zelfs in de pauzetjes tussen de delen voort.

De Pastorale van Bach verklankt nogmaals het geschieden van de Kerstnacht, het heil in vier bedrijven. De herders dommelen in a klein; ze syncoperen van schrik als de engel verschijnt in majesteit, in C groot; de engel spreekt van het hulploos Kind, c klein; de herders haasten zich in zestienden naar Bethlehem, waar ze met de deur in huis vallen.

Tot slot was er de driedelige Fantasia in G, waarin we sprankels bij, bedachtzaam gepeins over en beslissende aanvaarding van een Nieuw Jaar vernamen.

Veel concertgangers bleven na afloop nog praten, met een glas champagne erbij. Anders dan vorig jaar was er intussen geen sneeuw gevallen, maar niemand kon ontkennen dat de eerste regen van het jaar zich aandiende.

Wim Vroon [>]



< | adcs | >