Dit onderdeel, het Experimenten-pad, biedt een rondgang langs de instrumenten die fysici gebruiken om hypotheses van het Standaardmodel te testen, en te verfijnen.

Het Standaardmodel kwam niet uit de lucht vallen, en het is niet zomaar een verzinsel. Het is resultaat van een langdurig proces van theorievorming, al meer dan tweeduizend jaar geleden begonnen.

De meeste experimenten die onze huidige opvatting van de deeltjesfysica gevormd hebben zijn nog vrij recent.

We bespreken eerst het bekende experiment waarmee in het begin van de 20e eeuw aangetoond werd dat atomen een kleine geladen kern hebben, door Rutherford, Geiger, en Marsden. Dit experiment is een goed voorbeeld van de manier waarop natuurkundigen hun gegevens verzamelen en analyseren, hun hypotheses testen, en een nieuwe theorie ontwikkelen.

Dan komt het moderne instrument dat fysici gebruiken om door te dringen in de materie van de kern, en nog dieper. Het is de deeltjesversneller. Je kunt kennismaken met de grootste 'microscopen' ter wereld, bij SLAC, Fermilab, CERN, en andere instellingen.

Daarna bespreken we de detectoren waarmee de fysici waarnemen en meten.

Tenslotte: voor de uitkomst van een experiment zijn computers onontbeerlijk.