Neutrino's zijn leptonen zonder elektrische lading, en met heel weinig massa. Ze hebben bijna geen wisselwerking met andere deeltjes. De zon bestraalt ons ook met neutrino's, maar de meeste gaan ongehinderd dwars door de aarde heen.

Neutrino's worden geproduceerd in allerlei vervalsprocessen en wisselwerkingen. Bijvoorbeeld: een neutron is niet stabiel, het vervalt in een proton, een elektron, en een anti-neutrino. Dit verval treedt op in bèta-radioaktieve kernen. Bij bestudering hiervan is al in 1930 het bestaan van een neutrino als hypothese gesteld, omdat de uitgezonden elektronen niet evenveel energie bleken te hebben.

Neutrino's hebben een impuls: ze kunnen een zetje geven.

Neutrino's worden in grote hoeveelheden geproduceerd in het binnenste van sterren, en ze hebben nauwelijks wisselwerking met andere deeltjes. Daarom zijn er héél veel van in het heelal. Als hun massa*) niet nul is (zoals eerst werd aangenomen) dan leveren ze een grote bijdrage aan de totale massa van het heelal (donkere materie), en dan hebben ze invloed op het uitdijen hiervan.