Eale

Der Naturen Bloeme,
boek 2:

Eale dats ene beeste	Eale dat is een beest
ghelijc den parde, segt de jeeste.	dat lijkt op 'n paard, zegt het verhaal.
Als d'olifant eist ghestart,	Met een staart zoals de olifant,
ende hets pecswart ghehart,	en het is pikzwart behaard,
ghekinbacht als .i. everswijn;	met kaken als een everzwijn;
ende hevet horne, die langher sijn	en het heeft hoorns, die langer zijn
dan .ii. voete, dart mede doet	dan twee voeten, en daarmee doet het
menech vreselic ghemoet.	veel gevaarlijke aanvallen.
Dit spreket Solinus, ende Jacob segt	Dit zegt Solinus, en volgens Jacob (van Vitry)
alst wille, dattet achter legt	kan het naar wens de ene hoorn
den enen horen, ende orebard	naar achter leggen, en het gebruikt dan
den andren te stride ward;	de andere om te strijden;
ende als die plonc es, ofte moede,	en als deze bot is, of vermoeid,
rechtet den andren up met spoede,	richt het de andere op met spoed,
ende laet dit ligghen na sire maniere.	en legt de eerste gewoon weer neer.
Dit dier es gherne bi riviere.	Dit dier is gaarne bij rivieren.
KB, KA 16.

  Zie ook Aberdeen Bestiary: yale en Medieval Bestiary.

  Afbeelding uit Jonston (1660):

  Op de achtergrond is te zien dat de eale in de strijd één hoorn in reserve houdt